Welbeschouwd is Libanon als wijnland op de kaart gezet door één man, de in 2014 overleden Serge Hochar. Ondanks alle turbulentie in land en regio slaagde hij erin om op zijn Château Musar in de Bekaa vallei wijnen te maken die inmiddels wereldfaam genieten. Opgeleid door de legendarische wijnprofessor Emile Peynaud, de eerste internationale roem vergarend in 1979 toen zijn 1967 oogst de hoogste onderscheiding won tijdens een Engelse wijnwedstrijd, en vervolgens bezongen door de minstens even legendarische Engelse wijnscribent Michael Broadbent in Decanter, het wijnblad dat Hochar vijf jaar later uitriep tot Man of the Year.
Decennia lang was Château Musar het equivalent voor Libanese wijn. Te koop in de betere wijnspeciaalzaken en op de kaart in sterrenrestaurants. Weliswaar waren er ook andere – en goede - wijnmakers maar die slaagden er niet of nauwelijks in hun waar de grens over te krijgen. Maar er is beweging. Tien jaar geleden waren er nog slechts zestien producenten actief maar dat aantal groeit snel.
Inmiddels proefde ik erg smakelijke rode wijnen van Château Kefraya en Ksara, van Clos St-Thomas en Domaine Wardy. En al noemde Hochar de Bekaa ooit ‘Het Hof van Eden’, ondertussen wordt er wordt ook flink geïnvesteerd in nieuwe projecten daarbuiten. Door nieuwe partijen, op zoek naar nieuw terroir en aan de slag met nieuwe internationale dan wel juist oude autochtone druiven.
Zo’n new kid on the block met een hang naar oud en nieuw is Ixsir. Anno 2008 en met wijngaarden in zowel de vertrouwde Bekaa alsook in de nieuwe wingewesten, het noordelijke Batroun en het zuidelijke Jezzoun.
Van dit domein – dat vanzelfsprekend ‘groen’ produceert - kreeg ik de witte Altitudes 2018 in het glas. Interessant omdat voor deze blend niet alleen de gekende muscat en viognier zijn gebruikt maar ook de obeidy, een oorspronkelijk Libanese druif die tot voor kort slechts goed genoeg werd bevonden om tot arak te worden gestookt. Echter, thans dus ook beschikbaar als ingrediënt voor de wijnliefhebber. Wat gaat deze proeven? Een abrikozenaanzet, zoetgevooisde stemgember, een fijne druivigheid en kwiekfitte zuren. Hoe dan ook, wit met een X-factor.