Zelfbediening – Job Seuren

We tippen graag de beste wijnen om zelf in huis te halen, maar we drinken - net als jullie nemen we aan - normaliter met grote regelmaat ook buiten de deur. Nu de horeca gesloten is, houden we daarom graag contact met restaurateurs en sommeliers van onze favoriete zaken. Waar vullen ze nu hun dagen mee? En hun glazen?

Sommelier Job Seuren (de Librije; de Klepel) is mede-eigenaar van Zoldering, een wijncafé tevens een understatement. Oei, oei, oei…Bekijk die wijnkaart maar eens en vergeet vooral dan ook niet wat te eten. De kwaliteit van de witte brigade doet niet onder van die van het aanbod, wit, rosé en rood.

Waar was jij toen je ‘het hoorde’?
‘Wij zagen het al een beetje aankomen. De zaterdag voor de persconferentie op zondag  hadden Wout en ik al het idee dat het ons laatste servies zou zijn. En dat was onwerkelijk, ongemakkelijk, onrustig. In ieder geval aan het begin van de avond. We keken ook de hele tijd op onze telefoons. Maar we zeiden tegen elkaar ’we moeten er gewoon een leuke avond van maken.’ Al hadden we enorm veel annuleringen. Toch kwamen er toch ook nog heel veel mensen die toch nog wel kwamen eten…en drinken. Uiteindelijk werd het toch nog heel gezellig. Ofschoon het toch ook een beetje voelde als het orkestje dat aan het spelen was op de Titanic. En dan de zondag zelf. Tsja, dan zijn we sowieso gesloten en zou ik met mijn vriendin naar Parijs gaan om wat te eten en te drinken…Maar dat hebben we op het laatste moment afgezegd. Gelukkig maar, want daar werd toen ook alles net dichtgegooid.’

Hoe vul je nu de dagen?
‘Heel veel nadenken over hoe we het hierna gaan doen als we weer open mogen? Hoe gaan we  om met die 1,5 meter? Ik denk niet dat het helemaal werkbaar is voor de horeca in het algemeen en hier in het bijzonder, maar toch heb ik alle vertrouwen dat we daar wel uit komen. Wat we in ieder geval nu doen is het maken van een wijnbox die iedere vrijdag, zaterdag en  zondag besteld kan worden. Die kan afgehaald worden of we brengen deze zelf even langs. Hebben we toch nog even dat praatje met onze gasten. En de week daarop volgend sturen we een filmpje over de wijnen. En we hebben nu ook een dinerbox. Ook met een filmpje, van chef Tomas. Het is nogal een succes: We verkopen ze iedere keer uit.’

Is dat dan misschien Zoldering 2.0?
‘Je bedoelt 50 procent restaurant, 50 procent takeaway en bezorgen? Je gaat natuurlijk niet voor niets naar een restaurant. Eten bestellen en afhalen kon je natuurlijk overal al. Dat is nooit ons plan geweest maar het zal wel een rol gaan spelen in de nieuwe bedrijfsvoering. Dan ligt er wel de uitdaging in dat het gebodene Zolderingwaardig moet zijn. Al zal iets verdienen aan dat bezorgen  lastig worden. Maar als we het vooralsnog kostendekkend kunnen laten zijn, is dat al mooi. Als maar de helft van de gasten hier in het restaurant kan zitten, zal de andere helft toch ook de Zolderervaring willen meemaken. Al is het thuis.

Neem ons even mee door je troostwijnen
‘Eigenlijk ben ik een ouderwetse, stoffige sommelier, net geen driedelig pak…Ik hou zelf heel erg van gerijpte bordeaux. Zo hebben we hier op de kaart bijvoorbeeld die tweede wijn van Lagrange, Les Fiefs de Lagrange, een twintig jaar oude. En die wijn staat er perfect bij. Die mag ik nu graag in het glas hebben Het is niet groots maar wel heerlijk gerijpt. Dat is een lekker achterover zitten wijn. Ideaal quarantainemodelletje. Of ik pak, omdat ik nu ’s avonds niet hoef te werken, als het zonnetje ondergaat, op het bankje voor het huis, iets lekker fris. Een pure riesling bijvoorbeeld of die Sancerre van Vacheron die we net hebben gedronken. 

En wat zie je in de wijnglazenbol?
‘Tja, wat gaat de toekomst brengen? We zullen wat ruimer opgezet de zaak weer open gaan doen als dat straks mag. Maar wel willen er nog wel steeds voor zorgen dat onze gasten dat warme, gezellige gevoel krijgen. Je gaat uit eten, je haalt niet zomaar ergens een pizza af. Je moet je thuis voelen bij ons. Hoe we dat perfect gaan invullen moeten we nog maar even zien. Dat mensen ruimen uit elkaar komen te zitten omdat je minder gasten hebt neemt ook weer een voordeel met zich mee. We kunnen nu meer tijd aan ze besteden. Uit slechte dingen ontstaan vaak ook mooie dingen.’