Ik zie altijd een beetje op tegen de feestdagen. De cadeau- en voorbereidingsstress is medio november al af te lezen aan glazige ogen en trillende handen. Anderen kennen dat ongecontroleerde schudden beter van januari, het moment dat je je lichaam een reset geeft na een volle maand eten en alcohol. De ontwenning in dry january weiger ik echter op voorhand. Stress om de dagen in te delen in uurroosters voor (schoon)ouders, oma’s en vrienden kan ik aan, maar bij de gedachte een maand lang de klimaatkast niet aan te mogen raken breekt het zweet me uit. Bovendien zijn er altijd wel weer nieuwjaarsborrels of dinertjes met vrienden die moeten worden ingehaald waardoor een maand alcoholneutraal op voorhand niet zou lukken.
Dit jaar zijn de prikkels om rustiger aan te doen echter nóg meer aanwezig dan normaal al het geval. Allereerst kwam natuurlijk Nicolaas’ boek voorbij. Zijn gereduceerde omvang was me al opgevallen tijdens zijn wandelingen in de buurt. Ik ben echter niet het type dat uit het niets op straat de lieve man aanspreekt met ‘Ha Nicolaas, wat leuk te zien dat je bent afgevallen’. Iets zegt me dat zoiets minder gewaardeerd wordt. Gelukkig hoef ik me daar niet meer ongemakkelijk over te voelen nu hij zelf een boekje heeft opengedaan. Het lezen waard!
Mijn eigen omvang was een ander signaal dat de inname deze maand onder de loep genomen mag worden. Meestal wordt deze door 70-urige werkzaamheden op de werkvloer van nature in balans gehouden, maar omstandigheden bepalen anders dit jaar. De rek is uit de broeken en om te voorkomen dat ik een volledig nieuwe garderobe dien aan te schaffen of op zoek moet naar een nieuwe vriendin werk ik mijzelf een paar keer per week in de nog wel rekkende sportkleding.
Het is onvermijdelijk: er moet geminderd worden. Gelukkig zijn er inmiddels écht lekkere alcoholvrije bieren (Budels 0.0, Playground IPA, Brugse Sport), maar het blijft makkelijker om vegetarische ribeye te vinden dan drinkbare alcoholvrije wijn. Om de niet door corona aangetaste geur- en smaakreceptoren tegemoet te komen heb ik me gericht op twee dingen: halfjes en Duitsland.
Allereerst de halfjes (of kwart-magnums). Natuurlijk, je kunt een gewone fles opentrekken, jezelf vertellen dat je één glas drinkt en de rest tot morgen bewaart, maar wees eerlijk. Morgen is ook maar 1 nachtje slapen, dus wat maakt het eigenlijk nog uit? Zo sta je de volgende ochtend wéér met twee lege flessen bij de glasbak. Halve flesjes zijn dé uitkomst. De drempel om een tweede kurk uit een halfje te trekken is vele malen hoger dan dat staartje 0,375 liter uit een openstaande fles uit te schenken. Er zijn kwalitatief ook enorm veel halfjes beschikbaar, niet alleen uit mijn favoriete Bordeaux. Een halfje Champagne mag überhaupt nooit ontbreken in de koelkast, ook niet in andere maanden van het jaar.
Het ‘gewone’ alternatief komt van onze oosterburen. Kabinett was lange tijd kabinettniet, maar is helemaal terug. Vraag het maar aan de mannen van restaurant De Scheepskameel, met afstand het beste adres voor Duitse wijn in ons land. Let ook maar eens op Duitse wijnboeren op Instagram. Veelal staan ze met niet helemaal droge rieslings in hun hand. Klaus-Peter Keller bijvoorbeeld, de man wiens beroemde (droge) Grosses Gewächs honderden euro’s per fles kosten drinkt het liefst een friszoete opwekkende en veel betaalbaardere kabinett. Waarom heb ik het nu in hemelsnaam over friszoet Duits? Kabinett heeft meestal niet meer dan 10% alcohol, in de Moezel vaak zelfs maar 7% of 8% en toch kan het geweldig lekker zijn. Perfect voor semi-dry january. Risico: de fles is zo snel leeg dat je toch weer met de kurkentrekker in de hand staat.
Perfecte halfjes zijn onder andere:
Baumard, Clos St Yves, Savennières. en rijpe zachte elegante Chenin Blanc uit de Loire. Sowieso heerlijk, maar ook perfect als je niet weet of je nou fris of vol wil. Beste van twee werelden.
La Rioja Alta, Viña Alberdi Riserva, Rioja. Mijn huiswijn voor na het werk. Zwoele zachte gulle elegante volle Rioja. Houtrijping? Absoluut. Goede lik kokos, maar in de meest sexy verleidelijkste vorm.
Hospitalet de Gazin, Pomerol. Categorie minder is meer. Merlot van het betere soort. Luxueuze, elegante Bordeaux uit groot jaar. Kan zelfs nog paar jaar rijpen, voor als je volgend jaar voor hetzelfde dilemma staat.
Dorstlessend Duits:
Dr. Loosen, Wehlener Sonnenuhr Kabinett, Mosel. 8% natuurlijk, zonder de alcohol eruit gefilterd is. Loosen is niet alleen geweldig in droog, net-niet-droog is minstens zo geweldig. Uit topwijngaard bovendien.
Peter Lauer, Riesling Kabitett Lambertskirch. Lauer is een naam voor intimi, maar zij die hem kennen kunnen niet meer terug. Lichtvoetig, precies, floraal, delicaat, spicy. Uit het koele deel van de Moezel, zijrivier de Saar. En als je dan toch iets van Lauer bestelt, probeer dan ook zijn gerijpte mousserende Rieslings voor als januari weer voorbij is.
Emrich-Schönleber, Nahe Riesling Kabinett. Net wat serieuzer, rokeriger, gedistingeerder, maar met dezelfde glimlach. Schönleber hoort sinds een paar jaar weer tot de Duitse top, dat proef je.
Job Seuren
Hier vind je de actuele Top 10 rode wijn uit Sicilië van alle door ons geproefde en beoordeelde wijnen nu verkrijgbaar in de winkel. Maar er zijn nog veel meer lekkere rode wijnen uit de Sicilië daa...
In de afgelopen jaren is de populariteit van online wijnwinkels enorm toegenomen. Steeds meer mensen kiezen ervoor om hun favoriete wijnen vanuit hun luie stoel te bestellen.Deze trend is niet alleen ...
Hier vind je de actuele Top 10 rode wijn uit Stellenbosch van alle door ons geproefde en beoordeelde wijnen nu verkrijgbaar in de winkel. Maar er zijn nog veel meer lekkere rode wijnen uit de Stellenb...
Ik zie altijd een beetje op tegen de feestdagen. De cadeau- en voorbereidingsstress is medio november al af te lezen aan glazige ogen en trillende handen. Anderen kennen dat ongecontroleerde schudden ...
