In de wereld van de gastronomie is het zogenoemde 1+1=3-effect zintuiglijk gesproken het hoogst haalbare: als de combinatie van wijn en spijs perfect is, gaan beide lekkerder smaken. In Nederland hielden we er tot voor kort wonderlijk wijnconsumptiegedrag op na: we dronken wijn vóór het eten en wijn ná het eten. Maar gelukkig, we hebben ons gastronomische leven gebeterd. Uit een onderzoek van Trendbox bleek dat 60 procent van de respondenten regelmatig wijn bij het eten dronk. Belangrijkste reden: om de maaltijd te vervolmaken. Op professioneel niveau heeft zich dat bij ambitieuze restaurants vertaald in het wijnarrangement. Deze vorm van wijntertainment is overigens een erg Hollands fenomeen.
In wijnproducerende landen is men niet zo naarstig op zoek naar de ultieme wijn-spijscombi. Tijdens mijn reizen informeer ik regelmatig of er een wijnarrangement mogelijk is. Niet omdat de wijnkaart abacadabra is maar juist omdat ik benieuwd ben naar onbekende vondsten. In een sterrenzaak in Galicië zuchtte de jonge sommelier: ‘Ik wou dat er hier in Spanje behoefte aan was. Ik zou graag overal een passende wijn bij schenken.’ Toen ik om me heen keek, zag ik dat de locals inderdaad allemaal tevreden waren met één wijn. Veelal een flink met eiken betimmerde Spaanse tinto, die multitaskend tomaat, gerookte sardine, gefrituurde aardappel met prei, salade van groentes, heek en rundvlees begeleidde. En gelijk hebben ze. Om te genieten hoeft de wijndrinker welbeschouwd ook maar één gerecht te vermijden: zoute pinda’s zijn de doodsteek voor iedere wijn.