Wat je van dichtbij haalt, is lekker

mede mogelijk gemaakt door Albert Heijn

De Nederlandse wijndrinker is dol op wijnen uit de zogeheten Nieuwe Wereld. De helft van alle wijn die we kopen, komt uit die contreien. ‘Wat je van ver haalt, is lekkerder’ lijkt het motto. Aldus hebben we onder andere Chileens, Argentijns, Australisch en Zuid-Afrikaans omarmd. En we laten ze ook niet meer los, onder de indruk als we zijn van hun moderne verschijning, hun easy going karakter en niet zelden hun vaak aantrekkelijke prijskaartje. Bovendien is het ook allemaal weer eens wat anders na eeuwenlang borrelen met ‘oude bekenden’. Maar er is sprake van een kentering, waarover zo meer. 

Nu moeten we overigens het begrip ‘Nieuw’ wel een beetje te nuanceren. Daardoor lijkt het of ze in de landen buiten ons eigen, oude vertrouwde Europa pas sinds een jaar of wat de druif een beetje hebben ontdekt.  Weliswaar zijn hier de drie grootste wijnlanden van de wereld te vinden (in de volgorde Italië, Frankrijk en Spanje) maar toch is enige bescheidenheid op zijn plek. Zo is inmiddels ontdekt dat nota bene Georgië het oudste wijnland ter wereld is. Daar zijn resten aangetroffen die wijzen op een wijncultuur van meer dan 8000 jaar oud is. Inderdaad, ruim voordat de Grieken en Romeinen in Europa met hun wijnrankjes in de handbagage op pad gingen.

Toch is ook die Nieuwe Wereld niet bepaald van gisteren. In de 16e eeuw werden in Argentinië, Chili en Mexico wijnstokken aangeplant toen daar Spaanse missionarissen ‘het woord’ kwamen verkondigen. Ons ‘eigen’ Zuid-Afrika noteert een anno van 1655 met dank aan VOC-scheepsarts Jan van Riebeeck. Australië is er sinds 1788 bij. En Nieuw-Zeeland is evenmin splinternieuw. Daar zijn ze - evenals in Californië - in het begin van de 19e eeuw aan de slag gegaan.  

Inmiddels hebben voornoemde landen echter met een actuele uitdaging te maken. Want met alle respect voor kwaliteit en prijskaartje, de consument wordt zich er steeds meer van bewust dat die ‘verre’ wijnen het milieu zwaarder belasten dan de wijnen die zich min of meer binnen handbereik bevinden. Daarbinnen weegt vooral het vervoersaspect zwaar. Nog even los van de uitdagingen van logistieke aard die zich manifesteren. Zeecontainers zijn schaars en kostbaar en levertijden kunnen niet meer gegarandeerd worden. 

Opvallend is overigens dat Albert Heijn er met zijn traditionele Zomerwijnmarkt al op heeft geanticipeerd. Als we het aanbod bekijken, houden ze het behoorlijk dichtbij. Voor het leeuwendeel krijgen we daar te maken met rood, wit en rosé uit Frankrijk en Italië, waaronder Chablis, Provence en Barolo. Trouwens, stuk voor stuk zijn dat wijnen die we al een mooie score hadden gegeven toen deze nog hun gewone prijskaartje kenden. Toegegeven, er zit ook een Zuid-Afrikaan tussen. Maar welbeschouwd is die toch een beetje Nederlands. Maar voor de rest geldt toch echt ‘wat je van dichtbij haalt, is lekker.’ In dit geval, ook voor het milieu.