Nu eens niet een zoveelste generatie wijnmaakfamilie die ter plekke fijn doende is. Château Lilian Ladouys bestaat pas sinds de jaren tachtig. Wel is het in bezit van locals die van wijnen weten. De eigenaren bezitten tevens Pédesclaux, een verwaarloosde vijfde cru in Pauillac die helemaal op de schop is gegaan. Zo ook is d’Issan in Margaux voor de helft in overduidelijk goede handen. 

Ik proefde al eens 2013, 2014  en 2015 van ze. En nu nemen we een sprongetje in de tijd met 2019. Fijn jaar voor de regio. Concentratie en fraîcheur. Cabernet sauvignon die de lakens uitdeelde.  Fikse, gedistingeerde saint-estèphe. Cassis, bramen, bosbessen. Iets tabak, espresso en zuidelijke kruiden, flintertje vanille, rijpe tannines, flink met eiken ingetimmerd. Niet exceptionnel maar we lusten 'm wel. Robert Parker, de fameuze Amerikaanse wijnverkondiger, ook trouwens: die gaf Lilian 91-92 punten. Maar Robert en de zijnen zijn dan ook dol op eiken.