'An old and rare Cretan variety', lezen we op het etiket onder de naam van de druif: tachtas. Volgens importeur AndereWijn de grote afwezige in het verder behoorlijk complete naslagwerk Wine Grapes van Jancis Robinson, Julia Harding en José Vouillamoz. We praten dus over een zeldzame onder-de-radar druif. 

Na enig onderzoek komen we erachter dat tachtas niet alleen op Kreta staat aangeplant, maar ook in Macedonië. En dat de druif niet alleen wordt gebruikt om wijn van te maken, maar ook op de fruitschaal verschijnt als tafeldruif en in gedroogde vorm een prima rozijn oplevert. Wij zullen ons beperken tot de vineuze kwaliteiten van tachtas.

Doet in eerste instantie een beetje denken aan pecorino. De druif dan en niet de kaas. En heeft ook iets obscuurs zoals roussanne dat kan hebben. Maar vooral de lage zuren en zijn bloemige neus vallen op. Is vol, rijp, rijk en geeft steenfruit en marsepein. Zou tachtas dan toch 'de viognier van Kreta' zijn? Maar dan wel met klasse, spanning en zuiverheid. Het proberen meer dan waard.