De vorige editie de we proefden was voor liefhebbers van lange sinterklaasgedichten. Want volop uitzicht biedend op speculaas en taaitaai en andere zoetigheden. Fans van de Limburgse vlaai schoven eveneens aan genieten maar van de zuidelijke lekkernij vol kersencompote, aardbeienvulling en gesuikerde besjes. Ook was het ideaal materiaal voor degenen die een banketbakker niet voorbij kunnen lopen zonder er toch ten minste twee roombroodjes te kopen, en op te eten. Enfin, zo’n soort tempranillo was dat dus. Goed in zijn soort.

Thans: een volledige gedaanteverwisseling. Metamorfose. Sappig, rond en vol rood fruit. Rijpe kersen, volle pruimen, een snufje specerij, een zuchtje vanille slechts en een mild mondgevoel. Eerlijker, natuurlijker en minder bombastisch dan zijn voorganger.