Zo'n slank Duits flesje wil nog steeds wel eens mensen afschrikken. Wordt geassocieerd met zoete witte wijn. Is de vulling roze, dan raakt men überhaupt in de war. Snel door naar de afdeling dikbuikig Frans met zalmroze vulling. En toegegeven, Duitse rosé heeft nog weleens de neiging om wee, zacht en zoetig te zijn: aardbeien op sap uit een blikje dat te lang open heeft gestaan.

Maar daar is hier geenszins sprake van. Neen, dit is 'eigen', en beter dan menig obligate Provençaalse wannabe. Kruidig met karakter, roodfruitig met precieze, eindeloze zuren. Niks wees, zoets of mufs te ontdekken. Macht fröhlich.