Rianne Ogink: Van kelderknecht naar wijnbeurs sommelier

India dus. Daar stond ik dan, strak in pak op Prowein Mumbai. Bij aankomst in de expositiehal kregen we allemaal een kaartje ‘Cellar 33’ omgehangen. Ik voel me trots en vereerd om mee te werken aan het project van mijn twee vrienden. Ons wijntoneel was een enorme stand van welgeteld 51m2. Inclusief Champagne lounge, masterclass gedeelte en pers area. Ze hadden gezegd dat ze indruk wilde maken en zo geschiedde. Ik moest mezelf echt even knijpen. Een maand geleden was ik nog aan het ploeteren in de wijnkelder en nu stond ik met gelakte nagels op een wijnbeurs in India. 

Alle blikken waren op ons gericht toen we met het sommeliers team richting de Cellar 33 stand liepen. Mensen keken ons met bewondering na, je voelde gewoon de starende blikken. Het was alsof ze naar ons keken zoals hoe ik zelf altijd naar groepen KLM-stewardessen kijk op Schiphol. Misschien was het doordat er al weken gepromoot was met het kaliber sommeliers dat werd ingevlogen (o.a. de beste sommelier van Europa). Of het feit dat er een groep Europeanen ineens zo zelfverzekerd en doelbewust de hal in kwam lopen. De naam Cellar 33 gonsde door in de expositiehal. We waren de ‘talk of town’ en we voelden ons supersterren.

Eenmaal aangekomen bij de stand doorbrak de realiteit onze two minutes of fame. In de pershoek moest nog een laatste wand gezet worden, er was geen ijs om de flessen te koelen en gasten werden al binnen gelaten terwijl de stands nog geen glaswerk hadden. Ik kreeg een kleine interne rolberoerte. In India gaan dingen net even ietsje anders en het meeste gebeurt op het laatste moment. We moesten de drang naar controle allemaal even loslaten en ons overgeven aan het lokale werkritme. Het komt allemaal goed werd ons verzekerd. En dat kwam het ook. Wel een half uur te laat, wat perfect op tijd was in hun optiek, wat twee uur te laat was in onze autistische horeca breinen.

Prowein had een tweeledig doel. Het meest belangrijke was het zoeken naar de perfecte importeur voor onze meegebrachte wijnproducenten. India heeft nog geen grootse wijncultuur dus er is enorme groeipotentie. Er is een klein clubje gedreven wijnprofessionals, maar verder is er weinig ervaring met (internationale) wijn. Om je een beeld te geven: de grote ster op lokale wijnkaarten is Jacobs Creek van de onderste plank. Dan weet je dus al genoeg. De beurs is dus de perfecte mogelijkheid om zoveel mogelijk mensen kennis te laten maken met onze meegebrachte Europese wijnenstijlen en druivenrassen.

Het bezorgde me de meest interessante en inspirerende gesprekken van m’n wijn carrière. Maar ook de meest hilarische. Het inschatten van wijnkennis bij mensen die je net ontmoet blijft lastig, zeker in een andere cultuur. Er wordt veel gestaard en mensen ontwijken in eerste instantie oogcontact.

Doormiddel van visitekaartjes uitwisselen en eerste vragen probeerden we in te schatten of mensen kwamen voor de borrel of dat ze serieus op zoek waren naar nieuwe producenten. Beide prima natuurlijk, maar wel bepalend voor het vervolg. 75% procent van de mensen zochten de meest zware rode wijn die we hadden, die dirigeerden we naar de Spaanse producenten. Anderen wilden liever zoete rode wijn, een iets grotere uitdaging, maar de Amarone viel vaak in de smaak. En dan waren er nog gasten die simpelweg een witte wijn zochten. Vragen als ‘is deze wijn van druiven gemaakt?’ of bij het inschenken van een top riesling ‘is dit witte wijn?’ lieten me lachen van verbazing. De nieuwsgierigheid en wil om te leren was prachtig om te zien. De gasten die vroegen naar specifieke stijlen of juist de goedkoopste wijn, dat waren de interessante types. India heft namelijk 150% belasting op wijn. Het zou de lokale wijnproductie/markt moeten beschermen. Het verklaart waarom er nog maar zo weinig Europese wijnen in India te vinden zijn voor een schappelijke prijs.

India is één van de grootste groeimarkten voor kwaliteitswijn en hopelijk hebben we ons steentje kunnen bijdragen. Interessante gesprekken werden gevoerd, handen geschud en contacten uitgewisseld. Wat het resultaat gaat zijn moet gaan blijken in de komende maanden. Ik ben in ieder geval een ervaring rijker. Ik ben inmiddels weer in Nederland en weer een paar dagen bij Zoldering te vinden. Fijne feestdagen!

À bientôt!

Rianne Ogink