Marokkaanse wijn? Ja, dat bestaat. Al zo'n drieduizend jaar, als het niet meer is. Lang na de Phoeniciërs en wellicht nog vroegere wijndrinkers kwamen midden negentiende eeuw de Franse kolonisten. Het oordeel van de proevers was als immer dat niets het haalde bij de finesse van de Franse cru's, maar ondertussen bleek het product van die zonovergoten wijngaarden wel een prima opkikker voor bleke en magere wijnen uit koele Franse gebieden. Een scheut Marokkaanse paars van veertien procent erbij deed wonderen. 

Na het vertrek van de Fransen eind jaren vijftig, werden de wijngaarden verwaarloosd, maar inmiddels hebben diverse grote wijnproducenten fors geïnvesteerd in wijngaard en kelder.  

Zo'n 85 procent van de wijn is rood, tien procent rosé, qua wit is er behalve droge wijn ook wat zoete muscat. De rode druiven zijn hier traditioneel Zuid-Frans - grenache, syrah, cinsaut, grenache. De laatste tijd worden, net als overal ter wereld - merlot en cabernet sauvignon aangeplant.

En die bordeauxdruiven pikken gelukkig wel wat kruidigheid op van het Marokkaanse klimaat, krijgen iets spannends eigens hier, smake als een bordeaux met zuidelijk, zonnig temperament.