Rood kende we al van de markies. En die was bepaald niet vies. Thans krijgen we een blanco van 'm aangereikt. Gemaakt van viura en tempranillo blanco, een natuurlijke 'vertakking' van de rode soort.

Nog meer kleuren? Zeker. Blauw.

De markies heeft gekozen voor een blauwe kunststof kurk. Zijn we geen fan van. Wel van de kleur maar dergelijke afsluiters hebben de helaas de hinderlijke eigenschap om zich uiterst vasthoudend te gedragen richting kurkentrekker: ze verlangen vaak behoorlijk wat inspanning om ze er vanaf te krijgen. Het is niet regelmatig voorgekomen dat we een tang moesten gebruiken om 'm van de spiraal te draaien.

Beklijft de wijn zelf ook? Jawel.  Sappig bittertjes. Bloemigheid. Gedroogde abrikoos en appel, een splintertje vanille en schuchtere zuren. Ander wit. En zeker wat anders dan zijn rode streek- en keldergenoot.