‘When times are tough people don’t want to be seen drinking Champagne’, luidde de verzuchting van een Engelse wijnverkoper tijdens het hoogtepunt van de financiële en economische crisis die in 2007 losbarstte.
De wereldberoemde grote merken (les grandes marques) zagen zich geconfronteerd met soms tientallen procenten lagere verkopen. Supermarktketen Tesco zag zich zelfs genoodzaakt om de prijzen van hun Champagnes te halveren onder het motto ‘Wie maakt me los?’ Engeland, het land waar de meeste Champagne naar geëxporteerd werd, besloot de hand op de knip en de kurk te houden. En elders was het niet veel beter.
Maar toen dat allemaal weer achter de rug was, werd de dorst weer volop gelest. Champagne werd populairder dan ooit tevoren. ‘Eens maar nooit weer’ luidde de stellige overtuiging. Maar ja, toen was daar Corona. En daarmee is de Champagnedorst weer als sneeuw voor de zon verdwenen.
Laten we voor het gemak even Frankrijk nemen, omdat daar de helft van alle Champagne wordt gedronken. Alle bars, restaurants en hotels zijn sowieso dicht. En in de supermarkten en hypermarchés zijn de verkopen met 70 procent afgenomen. Maar ook de rest van de wereld lijkt op een droogje te staan.
Jean-Marie Barillère, de co-president van het Comité Champagne, zucht in Drinks Business: ‘We are the drink that will be the most affected by the crisis, because we are the drink of celebration, and we are a luxury drink at the same time.’ Met angst en beven denkt hij terug aan de vorige vrije val in de verkopen: van 340 miljoen flessen in 2007 naar 293 miljoen in 2009.
Ontvouwt zich een zelfde soort scenario dan zou de wereldwijde vraag nog wel eens serieuzer kunnen opdrogen. In 2019 werden er bijna 300 miljoen flessen verkocht; als de crisis echter doorzet wordt er een krimp voorspeld van 20 procent of zelfs meer.
Laten wij van De Grote Hamersma de moed erin houden. Het Champagne-tegeltje dat wij ooit eens in een proeflokaal zagen hangen, willen we je zodoende niet onthouden: ‘It bubbles your troubles away.’
En ook het optimisme van een liefhebber sprak ons aan. Deze vertelde dat hij altijd een flesje koud heeft liggen. ‘Champagne is niet alleen om wat mee te vieren. Ik drink het juist na een rotdag. Die ben ik dan zo weer vergeten.’
Een poging wagen kan nooit kwaad, lijkt ons.