Vraag iemand naar wat de meest aangeplante witte druif is en bijna op zeker zal ‘chardonnay’ het antwoord zijn. Maar dat is niet het goede. Weliswaar is deze de beroemdste dan wel de beruchtste, maar het is niet de druif waarvan de meeste hectaren wijngaard staan aangeplant. Die eer is weggelegd voor de airén. Waar chardonnay wereldwijd een half miljoen hectare op zijn conto mag schrijven, doet de airén nog een kwart miljoentje extra. En dan te bedenken dat deze alleen in Spanje te vinden zijn, voornamelijk in La Mancha. De druif heeft aan reizen een broertje dood en is ook verder sowieso behoorlijk éénkennig. Waar andere druiven hun naam zo groot mogelijk op het etiket laten schrijven, blijft airén de grote onbekende. Weinig wijnliefhebbers zijn daar overigens rouwig om. Vroeger leverde de druif muf en ongeïnspireerd wit op dat gewoonlijk dermate ondrinkbaar was dat dit vaak niet meer dan een enkeltje distilleerketels verdiende. ‘Er is geen enkele reden te bedenken om dit wit te kopen of het moet spotgoedkoop zijn’, luidt het vonnis van zowel de schrijvende pers als de inkopers van de supermarkten. Zelfs ‘deep discounters’ als Aldi en Lidl tonen zich geen fan van de airén. Ooit kreeg ik wel wat wit van de airén uit de biologische hoek aangereikt. Maar na het proeven daarvan was de reactie: ‘Ai, ren snel naar de gootsteen om het uit te spugen!’ Suf, muf, wee en geoxideerd. De sulfietarme biobehandeling had het toch al weinig beloftevolle leven van de wijn drastisch bekort. Tegenwoordig helpt de moderne wijnmaaktechniek weliswaar een handje, maar verder dan een schone, maar vooral vaak karakterloze blanco weet deze de airén ook niet te brengen. Blenden geeft ‘m vaak wat meer pit: met sauvignon blanc bijvoorbeeld.BEKIJK HIER ALLE AIREN WIJNEN IN DE GROTE HAMERSMA