Voor zover garganega bekend is, is hij bekend door SOAVE. Daar word je niet blij van. De meeste soave smaakt naar niks. Niettemin, ook van de minste druif kan een goede wijnboer lekkere wijn maken. Beginnend met een goede wijngaard en een scherp snoeimes, want ‘van strenggesnoeide wijngaarden op de beste gronden van Soave Classico (de appellation), in VENETO, Noordoost-Italië krijg je soave (de wijn) met de kenmerkende citrus- en amandelgeur.’ Aldus het aloude plaatselijke advies.
Er mag tot dertig procent CHARDONNAY, PINOT BLANC of TREBBIANO DI SOAVE bij. Vroeger was die dertig procent vaak trebbiano, voor de zuren, tegenwoordig steeds vaker chardonnay voor wat sjeu en sjiek.
Druiftechnisch is garganega, of beter gezegd die hele familie garganega’s – di gambellera, biforcuta, bipartita, comune, a foglia frastagliata, grossa, piramidale – zo ingewikkeld dat we het voor deze keer maar overslaan.