Negro amaro, negroamaro, negramaro. ‘Bittere zwarte’. Oeps, een straatje om misschien, voor je de les wordt gelezen door een militant actiecomité? Laat je niet leiden door vooroordelen: PINOT BLANC blijkt ook vaak meer dan een dom blondje.
Negroamaro is het soort druif waar je pas de laatste tijd wat over leest. Hij wordt al in de negentiende eeuw genoemd in z’n gebied van herkomst, Apulië, maar pas in de jaren negentig zag ik m’n eerste SALICE SALENTINO en ik had geen idee wat het was, behalve lekker en heel goedkoop. Guldens had je toen nog. Negroa- maro dus, althans grotendeels. Inmiddels zijn er meer en lees je in wijnencyclopedie de OXFORD dat goedgesnoeide negroamaro ‘not unlike a savoury CH TEAUNEUF-DU-PAPE’ is. Klopt – als de pape tenminste ook van een strengsnoeiende boer komt. Negroamaro is een oude Zuid-Italiaanse druivensoort waarover weinig meer bekend is dan dat z’n naam dus ‘bitttere zwarte’ betekent, en dat hij vaak in de fles wordt gedaan met de MALVASIA nera di brindisi, die zijn pa is. De opvattingen over incest zijn in de druivenwereld nogal laks.
In opkomst dus, de bittere zwarte. Black power, black beauty. Geniet ervan voor hij onbetaalbaar in de mode raakt.