Pecorino is een druif die we in de gaten moeten houden. Niet wegens suspecte activiteiten, maar als veronachtzaamd veelbelovend. Van veel vergeten groenten en druiven verbaast ’t je niks dat ze uit het collectief geheugen verbannen zijn, maar soms is het jammer. Zoals in het geval dus van pecorino. Van druif pecorino weet zelfs de Grote Druivenbijbel niet meer te melden dan dat het een oude druif is uit de Marken (zie MARCHE)en dat de naam pe- corino komt van pecora, wat Italiaans is voor ‘schaap’. Daar zit je dan. Waarom heet een druif naar een schaap? Misschien omdat hij doet denken aan zomerse dagen en grazige weiden vol fijne krui- den en van die hippe bloemen die je op kunt eten? Pecorino wordt gewoonlijk met wat onbeduidende druiven gecombineerd om ze moed en flair te geven, maar schittert soms in volle glorie in z’n uppie. Zacht, mollig, wollig zelfs, zoals de deftige witte wijnen uit de GRAVES kunnen zijn, maar toch ook fris.