Een witte kerst? Een rode? Of een rosé?

Een ding is zeker, in ieder geval wordt het een wijnfestijn. Pre-corona zat de belangstelling in Nederland voor wijnen van een betere kwaliteit (en een hoger prijskaartje) al in de lift maar dankzij ‘de omstandigheden’ lijkt deze dit jaar helemaal door het dak te gaan.

Helemaal nu het er alle schijn van heeft dat we de kerstdagen niet kunnen doorbrengen in ons favoriete restaurant. Omdat we ons zelf thuis nog wat extra willen verwennen, zullen de wijnliefhebbers nadrukkelijker uitpakken dan ooit te voren, zo luiden de verwachtingen. Hoeveel gasten straks van al die buitencategorie-wijnen mogen genieten schijnen we binnenkort te horen. Maar vast een voorraadje aanleggen kan geen kwaad natuurlijk. Wat niet opgaat, smaakt ook nog na kerst. Kwaliteitswijnen zijn immers bijna zonder uitzondering bewaarwijnen. En er dient zich later vast wel weer een gelegenheid aan. Het beschikbaar komen van een vaccin om maar wat te noemen. 

Enfin, om de voorbereidingen voor het aanstaande wijnfestijn soepeltjes te laten verlopen wijzen we je overigens graag op Wijnfestijn. Dat is een nieuw boekje waarin schrijver Maarten van den Dries tips geeft hoe je wijn en eten combineert. Dat is inderdaad een leuk kadootje voor onder de boom alleen heb je er dan tijdens het kerstdiner niets aan. Maar misschien is er toevallig nog een verlate roetveegpiet in het land. 

In het kader van de voorpret hebben wij in ieder geval al een rondje langs de velden gemaakt. Om vast een beetje een idee te krijgen van wat er gekookt gaat worden, hebben we links en rechts wat digitaal door de supermarktmagazines met de kerstaanbiedingen gebladerd. 

Zo blijkt het dat we ook dit jaar niet ontkomen aan het gourmetten. De klassiekers zalm en rollade ontbreken evenmin. Eend en hert verzorgen de wildinvulling. De oesters staan helemaal open qua kerstinvulling. De ouderwetse garnalencocktail is weer helemaal in. Er zal uitgebreid getafeld worden met de Ottolenghi’s van deze wereld. Met stip binnen: onze toch wel een beetje eigen Indonesische keuken. En ook de vegetarisch etende mens zal volop aan zijn trekken komen. Welbeschouwd kunnen we daarom al prima aangeven of het dus een witte-, rode- of rosékerst wordt maar dat doen we niet, want dan gooien we de wijnglazen van Maarten in. 

Nu vraag je je misschien af wat de kerst ten huize van De Grote Hamersma gaat brengen. Sowieso het piepkleine boompje dat zijn jaar verbanning op het balkon heeft overleefd en nu weer naar binnen mag. En ook op de dagen zelf houden we het klein. Simpelweg omdat mevrouw Hamersma (die onder die artiestennaam ook een kookboekwinkel bestiert) wel eens zucht dat ‘we het hele jaar door al kerst hebben met al die proeverijen, etentjes en gerechten testen uit nieuwe kookboeken.’

Zodoende: een lichte lunch op de eerste dag met gerookte zalm en op de tweede dag boerenkoolstamppot met rookworst. Dat doen we inmiddels al een jaar of dertig. Daar drinken we dan ook altijd een fles bijzondere shiraz bij. Want dat wil de traditie namelijk. En geen Maarten van den Dries die ons daarvan afbrengt.