Georgië on my mind

De overlevering wil doen geloven dat Georgiërs altijd al lekkerbekken zijn geweest. Toen God de wereld aan het verdelen was, letten zij even niet op omdat ze weer eens uitgebreid aan het tafelen waren. Onze Schepper bleek echter ook liefhebber. Daarom strafte Hij hen niet voor hun onoplettendheid maar beloonde ze met het mooiste stukje aardbol dat hij eigenlijk zichzelf had toegedacht. Nu was deze bron een ‘naar verluidt.’

Dankzij veel betrouwbaarder archeologisch bewijs is het wel zeker dat Georgië het oudste wijnland ter wereld is, met een geschiedenis die 8000 jaar teruggaat. Overigens ben  ik de eerste om toe te geven dat er dagen voorbij gingen dat ik niet aan dit staatje tussen de Zwarte Zee en de Kaukasus dacht als volwaardig wijnproducent. Dat nu bleek een doorn in het oog van Bernard Nauta die zich sowieso het lot heeft aangetrokken van weeswijnen. Met een importeurschap dat luistert naar de naam Andere Wijn richt hij zich louter op onalledaagse landen, regio’s en druivensoorten. Georgië hoort daarbij. 

Om een proeverij luister bij te zetten, had hij een toonaangevende kok van een gekend wijndomein naar Nederland laten komen. Zowel zijn kwaliteiten als die van de wijnmaker bleken dan toch al weer zo bekend dat Yotam Ottolenghi al eens speciaal was ingevlogen om ‘s mans kookkunsten af te kijken, waarin groenten en kruiden een hoofdrol spelen. En onlangs bezocht ook Jancis Robinson, de beroemdste wijnschrijver ter wereld, het wijngoed. Zij toonde met name interesse in de steeds populairder wordende orange wines. 

Een aantal jaren geleden trof ik deze al in restaurants in New York en Londen. En in Nederland zijn met name de jonge sommeliers er inmiddels ook zeer van geporteerd. Want puur natuur, eigenzinnig en onvergelijkbaar. De menselijke inspanning tijdens het wijn maken gaat niet verder dan het streng selecteren van rijpe druiven plus hun steeltjes, waarna de natuur verder zijn werk mag doen. Zeer karakteristiek zijn de sappige, maar nadrukkelijke bitters van deze op qvevris, amfora’s, opgevoede wijnen. Daarvan is ook Japan in de ban, inmiddels de grootste afnemer. Het ‘oranjebitter’ schijnt een briljant bruggetje te slaan met hun zo geliefde vijfde smaak, umami.