De ‘gris’-variant van de pinot noir, wat wil zeggen dat z’n druiven grijzig roze kunnen zijn. Maar ook wel meer richting blauw, terwijl er zelfs stokken zijn die zowel groene als rozige en donkere trossen dragen. Wijntechnisch gezien is hij superieur aan de pinot blanc, en kan hij boeiender en rijker wijnen geven, maar wijnboeren vertillen zich nog wel eens aan die ambities tot complexe en geconcentreerde grootheid en zo tref je heel wat logge en branderig alcoholische zwaargewichten aan.Net als pinot blanc vroeger vrijelijk tussen de chardonnay groeide, kon je de gris tussen de noirs vinden, zij het met moeite, want ze lijken nogal op elkaar. Zeker in een warm jaar kunnen de druiven van de gris behoorlijk donker kleuren. Vandaar dat ze in bourgogne door elkaar stonden: gewoon per abuis, want het ver- schil was moeilijk te zien. In veel rode-bourgogne-appellations is gris trouwens nog steeds toegestaan.In de Loire en in Zwitserland heet hij malvoisie, in Italië pino grigio, in Duitsland rülander of grauburgunder en in de Elzas tokay. Hoe dat precies zit weet niemand. Er wordt wel verteld dat de pinot gris ooit meegenomen is naar Hongarije en daarna weer teruggekomen is als tokay. En dat is nogal verwarrend, want de druif heeft niets van doen met die beroemde Hongaarse wijn. Vandaar dat Hongarije heeft gezorgd dat wijnboeren in de Elzas hun pinot gris niet meer tokay mogen noemen. Om daaraan te wennen mag tokay pinot gris voorlopig nog wel, wat voor veel verwarring zorgt. Zelfs professionele kenners hebben wel geschreven dat ‘in deze rijke pinot gris de tokay zo mooi te proeven was’.Nicolaas Klei - Wijnwijs van A tot Z