Zwarte humor is in Frankrijk niet onbekend. Zo grapt men weleens dat de meest voorkomende doodsoorzaak onder wijnboeren een auto-ongeluk is. Waar men zich in de wijnproducerende regio’s niet van bewust was is het feit dat er al jaren sluipmoordenaars in de Franse wijngaarden rondwaren. In 2010 maakten zij officieel een eerste dodelijk slachtoffer. Bij een wijnboer uit Charente werd geconstateerd dat de leukemie die hem op zijn 43e fataal werd is toe te schrijven aan het jarenlange gebruik van bestrijdingsmiddelen in de wijngaard. Extra sick is dat de producent van wie deze boer zijn pesticiden en herbiciden kreeg dezelfde chemiemultinational is die het ziekenhuis zijn medicijnen leverde.
De overkoepelende producentenorganisatie voor gewasbescherming verschuilt zich achter de resultaten van ‘jarenlang onderzoek’ waaruit blijkt dat er ‘helemaal niks’ aan de hand is. Deze laffe houding heeft niet kunnen voorkomen dat er inmiddels een belangenvereniging voor zieke boeren is opgericht die daar heel anders over denkt. Klinkt als de opmaat tot jarenlange rechtszaken, een film à la The Insider, waarin de Amerikaanse tabaksindustrie haar rol bij het ontstaan van longkanker ontkent, en als een geweldige impuls voor biowijnen.