Daar ging ik dan, m’n rode praalwagen tot de nok toe gevuld en vergezeld door een vriendin, op weg naar Bordeaux. Al mee blèrend op toepasselijke roadtrip muziek als Fleetwood Mac met ‘Go your own way’ uiteraard. Gerekend vanaf Amsterdam een rit van welgeteld 10 uur en 9 minuten, zonder file en zonder pauze. Te lang besloten we, Parijs en de Loire werden onze tussenstops. Een uitgelezen kans om ons onder te dompelen in de Franse cultuur. Lees keuken.
De twee dagen Parijs leek meer op een uit de hand gelopen ‘happen en stappen’. Het thema was garçons met wijnbijbels en de perfecte steak tartaar. Bon Georges bleek de grote favoriet, maar ook Pucelles, Vantre en de klassieker bistrot Paul Bert konden onze eindeloze honger en dorst stillen. Met een paar kilo’s extra, een aantal ribben minder, werd het tijd om richting de Loire te vertrekken. Na al die overdadigheid nu even terug naar de basics. Het studentenleven zou er waarschijnlijk niet heel veel anders uit gaan zien. Een echte Glamping tent, glamour ver te zoeken overigens, een klapstoel, een fles rosé van Tempier onder de arm en bordje charcuterie op schoot. Meer heeft een mens niet nodig. Meneer Hamersma noemt me dan wel de wijn-‘prinses’, maar ik denk dat dit goed gaat komen in die studentenbunker. Hup de auto weer in, we moeten door. ’My life’ van Billy Joel op de speakers en in een rechte streep door naar Bordeaux.
Maandag 5 september, aankomst dag op Bordeaux Science Agro. Op de afrit moesten we nog even een kop-staart botsing ontwijken, maar we waren er. Arrivée! Meld je bij l’office d’hérbergement stond er in de mail, oké. De agro campus, waar er gekscherend geen bloem lijkt te bloeien, is gebouwd in 1962. En zo ziet het er ook uit, een vrij treurig aangezicht kan je wel stellen. De vriendelijke dame in het kantoortje moest even over haar teleurstelling heenstappen toen mijn Frans niet toereikend bleek te zijn. Maar, 10 minuten later had ik de sleutel van mijn 18m2 paleis. De instructie richting het appartement was, ‘tout droit, deuxième arbre à gauche et troisième bâtiment à droite. Bon. Het huilen stond me nader dan het lachen bij het zien van het complex (zie foto). Alsof de playlist m’n gemoedstoestand aanvoelde hoorde ik op de achtergrond Elton John ‘I’m still standing’ neuriën. Bijna ‘thuis’.
De bunker daarentegen was boven alle verwachtingen. Het had zeker twee ramen die ook nog eens open konden. Het was schoon en ruimer dan gedacht. Het bed voelt weliswaar als een strafbank maar dat overleef ik. Een extra pluspunt is het uitzicht op het rugbyveld waar twee keer per week hordes shirtloze Franse mannen achter een bal aan rennen. De roadtrip songs hebben plaats gemaakt voor Franse chansons en de eerste fles champagne is open. Inmiddels heb ik als een heuse student de Ikea geplunderd. Met een vloerkleed, relaxte stoel en wat planten is het net een echt huis.
En dan, de eerste schooldag. Wat trek ik aan? Als een 15-jarig schoolmeisje heb ik er nachtenlang over liggen piekeren. Kan ik mijn roze Nike’s wel aan of is dat te stads? Zouden ze me truttig vinden als ik nagellak draag? En op een agro school, dragen mensen daar überhaupt make-up? Heel even heb ik overwogen om m’n bergschoenen aan te trekken, maar zwichtte uiteindelijk toch voor m’n roze Nike’s. In combinatie met zwarte jeans en een wit t-shirt zou goed moeten zijn voor een neutrale eerste indruk. Fantastisch idee, tot ik 5 min voor aanvang koffie over mezelf heen kiepte. Gelukkig woon ik op campus..
Over eerste indruk gesproken. Het had een scene uit een high school comedy film kunnen zijn. Alle stereotypes waren er. De stille Aziaat, de hysterische Amerikaan, de nerd met blauw haar, de stoere ietwat arrogante sportman en meisje wat zo door zou kunnen als cheerleader. Ik had gehoopt dat ik hier beter in zou zijn na jaren horeca-ervaring. Maar ietwat ongemakkelijk stond ik erbij en keek ernaar. Benieuwd bij welk groepje ik uiteindelijk ga horen. Gelukkig is het een kleine groep, zijn we allemaal nieuw en is iedereen super vriendelijk. Ik denk dat dit goed gaat komen.
Met de klassieker ‘Pour un flirt’ van Michel Delpech net iets te hard op de speaker hang ik uit mijn raam. Een glas wijn in m’n ene hand en een verse canalé in de andere. En ik besef me, ik woon hier nu. Wat heerlijk.
À bientôt!
Rianne
Hier vind je de actuele Top 10 rode wijn uit Sicilië van alle door ons geproefde en beoordeelde wijnen nu verkrijgbaar in de winkel. Maar er zijn nog veel meer lekkere rode wijnen uit de Sicilië daa...
In de afgelopen jaren is de populariteit van online wijnwinkels enorm toegenomen. Steeds meer mensen kiezen ervoor om hun favoriete wijnen vanuit hun luie stoel te bestellen.Deze trend is niet alleen ...
Hier vind je de actuele Top 10 rode wijn uit Stellenbosch van alle door ons geproefde en beoordeelde wijnen nu verkrijgbaar in de winkel. Maar er zijn nog veel meer lekkere rode wijnen uit de Stellenb...
Daar ging ik dan, m’n rode praalwagen tot de nok toe gevuld en vergezeld door een vriendin, op weg naar Bordeaux. Al mee blèrend op toepasselijke roadtrip muziek als Fleetwood Mac met ‘Go your ow...
