“Some career choices led me to this”. Dat is wat ik dacht toen ik op een blauwe maandag gefermenteerde schijt uit 132 opgegraven koehoorns stond te peuteren. Het is zo’n moment dat je je schouders ophaalt en je jezelf grinnikend afvraagt hoe je hier in godsnaam terecht bent gekomen. Bij château Palmer zijn we gecertificeerd biodynamisch in de wijngaard. Biodynamie is (extreem kort samengevat) een soort van bio ++. Het is iets waar in de wijnwereld veel over gesproken en gediscussieerd wordt. Het is een geliefd onderwerp voor vele interpretaties en speculaties. Maar om het daadwerkelijk te doen, is andere koek of eeh…poep.
Waar het om draait is dat biodynamische wijnboeren ervan overtuigd zijn dat de wijngaard een zichzelf regulerend organisme is. Mensen, dieren, planten, aarde, zon, en de rest van het universum staan allemaal in contact en moeten in balans zijn. Alles wordt uit de kast gehaald om de wijngaard op een zo’n natuurlijk mogelijke manier weerbaar te maken. Ze houden rekening met de maankalender en werken extra hard om de biodiversiteit, de bodem, de planten, de dieren en insecten, de micro-organismen en de schimmels gezond te houden. Chemicaliën of kunstmatige producten zijn compleet uit den boze. In plaats daarvan gebruiken ze verschillende natuurlijke sprays. Vaak is dit een thee getrokken van gedroogde planten en kruiden. Maar dus ook gefermenteerde koeienpoep, wat het ‘500’ preparaat wordt genoemd, is fundamenteel.
In de herfst worden de hoorns voor de 500 gevuld met verse koeienvlaaien en vervolgens begraven. Een erg onaangenaam klusje lijkt me dat. Het fermenteert een half jaar onder de grond en na Pasen wordt het weer naar boven gehaald. Op een klein campingtafeltje met een pittoresk rood/wit geblokt zeil legen we de hoorns. Wat moeten voorbijgangers wel niet hebben gedacht. Vier personen die verwoed op tafel staan te tikken met een berg koehoorns in het midden van een open veld. Het is bijna een soort van sport om de inhoud er in z’n geheel uit te krijgen. We beoordelen onze ‘oogst’ op kwaliteit, waarna alleen het beste deel nog een half jaar verder pruttelt in een glazen pot. Met een specifieke maanstand sprayen we de mix in de lente over de wijngaarden. Het zou de wijnstokken een soort van immuun boost moeten geven. Ik besef me hoe het klinkt. Alsof we als een stel hippies bij volle maan rondom een stel hoorns dansen en de wijngoden aanroepen terwijl we de 500 in de rondte gooien. Maar echt, niets van dit alles. Het is gewoon een ‘normale’ wijngaard maar dan eentje waarin alleen puur natuurlijke keuzes zijn gemaakt.
Velen zijn sceptisch over de biodynamische insteek en vinden het maar een hoop bijgeloof. Wat ik me best kan voorstellen aangezien het, voor zover ik weet, ook nog niet volledig wetenschappelijk bewezen is. Ik vroeg aan Olivier, de wijnmaker van Palmer of hij nou echt verschil merkte in de uiteindelijke wijn. Olivier is een lange, kale, super vriendelijke, rustige man. Eentje waar je meteen een soort van vaderlijk gevoel bij krijgt. Maar ik heb hem ook leren kennen als iemand die erg kritisch en sceptisch kan zijn en niet zomaar alles aanneemt. Hoogstwaarschijnlijk is het geen handige vraag om te stellen voor een stagiair die net begonnen, maar ik waag het er toch op.
Hoe ik de vraag ook probeer te vormen, hij blijft onbedoeld (!) toch sceptisch klinken. In gebroken Frans en met een stel grote blauwe puppy ogen kwam ik er mee weg. Ik bereidde me voor op een ‘it depends’, maar kreeg in plaats daarvan een ‘oui, mais je ne sais pas pourqoi’. Je snapt natuurlijk dat ik niet akkoord ging met dit antwoord. Hij legde uit dat het een bepaalde sappigheid, helderheid en levendigheid is die ze voorheen minder hadden. Het heeft de wijn beter gemaakt vindt hij. Niet wetenschappelijk onderbouwt dus, maar wel te proeven in zijn beleving. En is dat niet waar het uiteindelijk allemaal om gaat, de beste wijn mogelijk?
Een bedrijf met een reputatie als Palmer zou niet alles op het spel zetten voor iets waar ze niet 100% in geloven. Het zal een combinatie zijn van overtuiging, principes, plus heel veel kennis en kunde. Terwijl ik m’n nagels schoon sta te schrobben besef ik me een bijkomend voordeel. Indirect heb ik mezelf zo misschien ook een biodynamische behandeling gegeven. Wie weet heeft een positieve invloed op mijn lever. Die kan ook wel wat balans gebruiken.
À bientôt!
Rianne