Rianne Ogink: Ik heb een droom

I have a dream. De titel van waarschijnlijk de bekendste toespraak ooit, door Martin Luther King in 1963. De iconische manier van prediken galmt nog door m’n hoofd als ik eraan denk. Vier woorden, maar zo doeltreffend. Vorige maand, op de laatste donderdag van november, vierden we ‘Thanksgiving’. Een dag waarin we ons op Amerikaanse wijze hebben ondergedompeld in overdaad. Van oudsher is het een dag waarbij een succesvolle oogst wordt gevierd door middel van een extreem groot feestmaal met vrienden en familie. Een moment om stil te staan bij alles waar we dankbaar voor zijn. Op dit moment ben ik natuurlijk ver weg van mijn vrienden en familie. Dus vier ik het met mijn ‘Franse familie’ in Bordeaux.

Een familiedag is natuurlijk niets zonder geforceerde activiteiten. In dit geval moesten we een tekening maken met daarop uitgebeeld waar we dankbaar voor zijn. “Ik heb een droom”. Dat is wat ik op mijn blaadje schreef, of beter gezegd “J’ai trouvé mon rêve”.

Jarenlang heb ik knetterhard gewerkt, waanzinnig veel gave dingen gedaan, veel geleerd, veel mensen ontmoet en veel mogen reizen. Mijn leven in sneltreinvaart. Iets waar ik nooit voldoende bij heb stil gestaan. Ik heb altijd van doel naar doel of naar een logische volgende stap toegewerkt. Maar nooit had ik een lang termijnplan of een droom. Dit is iets wat me heel lang behoorlijk onrustig en onzeker maakte. Inmiddels weet ik dat het oké is en het misschien wel heel normaal is om geen tien jaren strategie te hebben. Waar heb je die droom dan gevonden? Geen idee! Het was er ineens, tijdens een loos uurtje tussen de lessen door. Mijn droom is om over een aantal jaar, als ik groot ben, als wijngaard consultant de wereld over reizen. Het idee van veel verschillende projecten in verschillende regio’s of landen lijkt me heerlijk. Geen dag die hetzelfde is, dat lijkt me perfect. Het is niet de wereld verbeterende droom zoals die van Martin Luther King. Maar het zorgt wel voor een gevoel van focus, vastberadenheid en vredigheid in mijn hoofd. Telt dat ook?

 Als je me een beetje kent dan weet je dat ik hou van een goede speech. Bij de tweede persoon die zijn tekening toelichtte stonden de tranen me al in m’n ogen. Tegen de tijd dat ik zelf aan de beurt was waren alle dammen uiteraard doorgebroken. Snel aan die maaltijd beginnen dan maar. Op de achtergrond staat het commentaar van WK wedstrijd Frankrijk tegen Denemarken. Een eindje verderop is een klasgenoot vredig op de bank in slaap gevallen. Bij de deur staan er twee heftig te discussiëren over Amerikaanse politiek. Terwijl aan de andere kant van de kamer de muziek wordt opgedraaid en ze staan te dansen op tafel. En onze docent die verbouwereerd halverwege de middag binnen kwam vallen? Die deed lekker mee! Alles helemaal zoals een Thanksgiving hoort te zijn schijnbaar.

Op het moment van schrijven zit ik in de trein terug naar huis. Een soort van zenuwachtig gevoel bekruipt me met elke km die ik dichterbij kom. Wiebelend op mijn stoel als onrustig kind de dagen voor sinterklaas. Ik heb zo’n zin om m’n familie en vrienden te zien. Weer als vanouds een paar dagen wijn te schenken bij Zoldering. En door Amsterdam te fietsen alsof ik nooit weg ben geweest. Even twee weken terug naar mijn oude leven. 

Fijne feestdagen en tot in het nieuwe jaar!

À bientôt!
Rianne

bekijk hier alle verslagen van Rianne