Rianne Ogink: Liefde op het eerste gezicht

Na bijna een jaar flirten, scharrelen en elkaar ontdekken is het moment daar. Ik ben verliefd en iedereen mag het weten. Eigenlijk wist ik het al vanaf moment één, maar met vlagen maakte het hard-to-get spelletje het me toch lastig. We zijn exclusief, Bordeaux en ik hebben voor elkaar gekozen. Ik ga in Frankrijk wonen, zo voelt het desondanks dat ik hier al een jaar vertoef. Het tekenen van een eerste ‘grote-mensen-contract’ maakt het officieel. 

Eind augustus start ik bij mijn eerste officiële baan. Ik heb altijd de intentie gehad om in Bordeaux te blijven, maar ik realiseerde me ook dat met dit diploma elke wijnregio ter wereld ineens een optie was. Afgelopen weken was ik iets wat lamgeslagen door alle opties. (Lees wel, honderden opties maar niets concreets). Links en rechts heb ik nog een beetje geflirt met andere landen en gebieden, maar uiteindelijk bleek het toch allemaal afleiding. Het wordt Bordeaux. Want of ik nou wil of niet, het was liefde op het eerste gezicht. 

Maar wat is er nou zo fantastisch aan Bordeaux hoor ik je denken? Statische kastelen, enorme wijngaard oppervlaktes, deftige mannen in pak en prijzige wijnen. Is dat nou echt zo fantastisch? Velen noemen het een you hate it or you love it regio. In mijn beleving vaak gebaseerd op niets anders dan aannames. Een regio met zoveel verschillende stijlen en culturen, het is er eentje die je zelf eerst zou moeten ervaren. Als hoofdstad van de wijnwereld adem je bijna de rijke historie. Je wordt verleid door de charme van de rechteroever. En de linkeroever is meer charismatisch en indrukwekkend te noemen. 

Dat is wellicht ook waarom ik zo van Bordeaux hou. Hoe groots het ook lijkt, het zijn de finesses waar het om draait. Zelfs na jaren met wijn bezig te zijn geweest besef ik me dat ik pas het tipje van de sluier heb gezien. Er hangt voor mij een waas van mysterie over dit gebied. Er zijn zoveel dingen te ontdekken, over vroeger, over nu, maar des te meer over de toekomst. Het is een plek waar historie en toekomst met elkaar kunnen clashen, maar momenteel elkaar juist steeds meer treffen. Innovatie, onderzoek en hernieuwde aandacht voor precisie en kwaliteit in de wijngaard zijn gesprek van de dag. De oude generatie stelt zich open voor vernieuwing, en de jonge garde is beter opgeleid dan ooit. Bordeaux is zichzelf aan het herontdekken en ik wil erbij zijn.

Dit gevoel wordt bij elk chateau bezoek weer bevestigd. Zo planten ze bij Cheval Blanc honderden bomen in de wijngaard om biodiversiteit te verhogen. Giscours oogst weer in verschillende rondes gebaseerd op de leeftijd van de wijnstokken. Hier bij Palmer experimenteren we met verschillende planten die koper uit de boden zouden onttrekken. En bij Coutet zag ik zelfgemaakte mini grasmaaier-robotjes met zonnepanelen door de wijngaarden rijden om zo de bodem-compactie van zware tractoren tegen te gaan. Je moet het maar bedenken. 

Het mooiste is als je de kans krijgt om met wijnmakers, chateau eigenaren en wijngaardmanagers aan tafel te mogen voor de lunch. Jawel, in zo’n chic kasteel met kroonluchters aan een lange tafel zoals je die ook in de films ziet. Honderd procent genieten, want zeg nou eerlijk, het is toch gewoon prachtig! Niet alleen omdat je volledig in de watten wordt gelegd, maar vooral omdat nu de echte goede gesprekken op tafel komen. Het gevoel om als gelijken bij dit soort mensen aan tafel te zitten, te discussiëren en visies uit te wisselen is waanzinnig. En als er dan ook nog eens een wijn wordt geschonken die je tafelgenoot tot tranen roert, dan weet je dat het een bijzondere is. Een intiem moment en herinneringen om nooit te vergeten, dat is waarom ik van Bordeaux hou!

À bientôt!
Rianne

bekijk hier alle verslagen van Rianne