Mijn nomaden bestaan komt bijna tot een eind. Twee weken geleden zijn we van Montpellier naar Dijon verkast en heb ik zowaar een eigen kamer met een groot bed. Deze luxe heb ik in maanden niet meer gehad. Het programma hier in Dijon is gevuld met allerlei snoepreisjes en wijnproeverijen. Je maakt me nergens blijer mee. Soms vraag ik me af hoe ik hier terecht ben gekomen. Dit leven had ik nooit gehad als sportmanager, wat is de wijnwereld fantastisch en divers. Living the dream!
Je mag natuurlijk een heel gebied nooit over één kam scheren, maar toch leek elke regio zijn eigen cultuurtje te hebben. Zo was de aankomst in Montpellier echt een verademing. De mensen waren allemaal zo gemoedelijk en vrolijk. Natuurlijk ook niet gek met het zonnetje op je gezicht en een koud glas Picpoul de Pinet in je hand. Wil je er een vers gevangen oester bij? Geen enkel probleem. Zelfs de wijnboeren meer landinwaarts, in Terrasses du Larzac, leken zich weinig druk te maken. Regels of tradities? Daar hebben ze weinig boodschap aan, ze doen lekker wat hun goed dunkt. Verfrissende mindset!
Van Montpellier trokken we naar Dijon, het perfecte uitgangspunt voor onder andere de Jura. Ik verbleef twee dagen bij mijn vrienden van domaine Bottes Rouges, waar ik twee jaar geleden tijdens de lockdown stage liep. Het gevoel wat je krijgt als je de vallei inrijdt is moeilijk te omschrijven. Het voelt als een oase, zo puur en groen. De mensen herkennen je, weten je naam nog en je hoort meteen bij de groep. Het voelt als thuiskomen. Jura heeft een hoog hippie gehalte, maar niet zoals de hipsters die je kent uit de randstad. Het voelt authentiek, origineel en eigenzinnig. Ze geven niets om kleding of social media. Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg, dat is het motto hier. Voor je het weet zit je met de wijn-legendes van Tissot en Overnoy te grinniken in het zonnetje. Een lunchbuffet met lange biertafels en de meest magische wijnen maken het helemaal af. De wijn vloeit rijkelijk en de eerste roddel en achterklap komt op tafel, welkom in het dorp!
De twee weken in Dijon staan uiteraard in het teken van Bourgogne. Misschien wel de meest prestigieuze wijnregio ter wereld. De grote highlight was een bezoek aan het iconische DRC. Ik heb een klein traantje weggepinkt toen ik deze wijnen van m’n bucketlist kon strepen. Ze zeggen dat Bourgogne in vergelijking met Bordeaux meer down to earth is. Soms vraag ik me af of dat klopt, tot nu toe zie ik verrassend veel gelijkenis in de mentaliteit van de wijnmakers die we spraken. De verstrengeling tussen historie, regeltjes en vernieuwing. Er wordt veel gesproken over geld, schaarste en reputatie. Traditie lijkt leidend en ze verbouwen nog liever granen dan te denken aan een ander druivenras dan chardonnay of pinot noir. Ik moet zeggen dat ik onder de indruk ben van hun vastberadenheid en focus. Blijven presteren onder al deze druk en het veranderende klimaat is bewonderenswaardig!
Voor Champagne mag je me altijd wakker maken en gelukkig zat dit samen met Chablis ook nog in het programma. Grappig om te zien dat ze het hier allemaal piekfijn voor elkaar lijken te hebben. Zelfs de coöperatie heeft een heus kasteeltje op het terrein staan. De wijnkelders zijn hightech, strak georganiseerd en stralend schoongepoetst. Voor het contrast bezoek gingen we ook bij een kleine biodynamische boer kijken. Hij was zo innovatief om met een zelf gemaakt propellervliegtuigje zijn wijngaarden te besproeien. Helaas gooiden de strenge AOC-regels roet in het eten en moet hij het nu doen met een tweetal drones. Creatief! De mensen hier zijn nieuwsgierig, pragmatisch en innovatief.
En dan nu terug naar Bordeaux. Een regio waar men een wat zakelijkere en wellicht terughoudendere houding heeft. Het is even door de zure appel heen bijten, maar als je eenmaal binnen bent is het warm. Wat ik leuk vind aan Bordeaux is dat het z’n oubollige karakter af lijkt te schudden door middel van veel onderzoek en innovatie.
Vanaf zondag trek ik in mijn nieuwe stulpje bij chateau Palmer. Als google maps me niet voor de gek houdt is m’n toekomstige onderkomen in de vleugel van het chateau. Mijn twee Franse huisgenoten zijn al ingetrokken. Gebaseerd op hun Instagram, Facebook, Tiktok, LinkedIn en Google foto’s denk ik dat we het best met elkaar kunnen gaan vinden. Dit weekend geniet ik nog even van de Dijonmosterd, lichtvoetige pinot noir wijnen en een overdaad aan gerijpte Comté. Volgende week gaat het echt beginnen!
À bientôt!
Rianne