Seuren wil niet zeuren: Orange Wines

We doen er nu heel tof en springerig over, maar toen wij 10 jaar geleden pas in de verte de term ‘natuurwijn’ hoorden fluisteren stond in het vooruitstrevende tweesterrenrestaurant Hibiscus in Londen oranje al als eigen categorie op de wijnkaart.

Heel eenvoudig gezegd: oranje is witte wijn als rode wijn gemaakt. Dat maakt oranje wijn meteen ook betrekkelijk lastig. Je kunt ‘m het beste als een serieuze (rode) wijn benaderen. Niet als lekker sappig glouglou sauvignonnetje, maar wijn die je het beste mét iets kan drinken. Geen probleem, er ligt bij ons altijd een stuk kaas (voorkeur Mont d’Or) te wachten. Ook geroosterde groenten, romige sauzen en gebakken paddenstoelen pakt een oranje wijn vaak goed op. Umami dus. Mevrouw Hamersma fluistert in dat het ook heel goed samen gaat met gerechten van Ottolenghi door de veelheid aan smaken en specerijen. Daar is een ‘normale’ wijn zelden tegenop gewassen, maar het schilcontact geeft oranje wijn een extra dimensie en diepgang. Dat maakt met komijn, curry en anijs vaak een brug. Het fruit komt meer op de achtergrond in de wijn en kruiden, ik vind kamille vaak typerend, worden sterker.

Niet elke druif is geschikt om oranje door het leven te gaan. Sauvignon is zo’n druif die vooral lekker is vanwege het fruit en juist dat gaat door de schilweking, of specifieker schilvergisting, verloren. Beter geslaagd zijn voorbeelden van onder andere Grüner Veltliner en Chardonnay. Jammer genoeg worden er vele matige, verzuurde en geoxideerde experimenten onder de noemer ‘authentiek’ en ‘wijn van vroeger tijden’ aan voornamelijk bebaarde en beknotte wijnavonturiers verkocht. Tja, zo krijg je natuurlijk niemand enthousiast.

Voor topspul ga je naar het Noord-Italiaanse Friuli dat sommige van de beroemdste namen levert. Josko Gravner is hier Koning van Oranje. Hij maakt internationaal furore met complexe, eigen, diepe, serieuze wijnen. Zelf ben ik liefhebber van Skerk die ook serieuze wijn maakt, maar een stijl met iets meer fruit wat mij meer drinkplezier oplevert. Ook heb ik goede herinneringen aan de Kaplja van Damijan die ondanks de 16% alcohol, 60 dagen(!!!) schilcontact en de 20 graden waarop hij geschonken werd enorme elegantie, finesse en precisie had. Oranje mag trouwens best wat warmer dan fruitig wit, maar 20 graden is ook hier een doodzonde.

Wat Hibiscus deed zie je nu ook steeds meer in ons oranje kikkerland. Restaurants als Bak en Choux in de hoofdstad specialiseren zich erin net als Bistro Flores en De Nieuwe Winkel in Nijmegen, Portfolio in Den Haag en Lux in Rotterdam. Wil je écht weten hoe oranje wijn het best tot zijn recht komt, ga naar een van deze restaurants en laat hun sommelier je meenemen in zijn of haar wereld.