Wat is het verschil tussen goede en slechte wijn

Als je regelmatig over wijn schrijft heb je af en toe een steuntje inspiratie nodig. Alles is inmiddels wel gezegd, toch? Niet dus. Dit keer kwam niet mijn immer kritische vriendin, maar de lieftallige Kirsten (DGH’s steun en toeverlaat) die met de vraag kwam ‘wat is het verschil tussen goede en slechte wijn?’. Een vraag waarvan je in eerste instantie denkt: wat is dit nou voor iets, dat weet je wel toch? Maar daar staat die vraag je vanuit het scherm aan te gapen. Hoe langer je erover nadenkt (zeker met een glas wijn op), hoe minder voor de hand liggend het antwoord is. Want wat definieert een goede of juist slechte wijn? Is er überhaupt een definitie voor te geven? Waar ligt de scheidslijn en is die objectief? Hoe langer ik erover nadacht hoe irritanter het werd.

    Natuurlijk kun je het heel eenvoudig maken: alles onder de 7 in De Grote Hamersma is slechte wijn. In ieder geval niet goed genoeg om in DGH opgenomen te worden, maar dat betekent dus ook wijnen met een 6-. Tegelijkertijd kan ik nog tot in mijn haarvaatjes voelen hoe blij ik vroeger was met een 6- voor natuurkunde. Is slecht daarmee ook echt slecht of betekent het net aan een voldoende die eenvoudigweg beter kan? Yellow Tail Chardonnay bijvoorbeeld, het schoolvoorbeeld dat door opleidingsinstituten wordt aangehaald als een goede wijn. Op alle fronten een voldoende, technisch helemaal in orde, maar ik beveel het niemand aan. Niemand. En hoe beoordeel je een te jonge, zeer geconcentreerde houtgerijpte Viognier die zo machtig is dat je er geen slok van weg krijgt? Valt dat onder hele goede wijn terwijl het eigenlijk ondrinkbaar is?

    Tegelijkertijd zijn er ook wijnen waar een randje aan zit die zeker niet technisch perfect zijn, maar die juist geweldig interessant zijn. De meeste Barolo’s hebben een randje vluchtig zuur dat aan nagellakremover doet denken. Iets dat in beperkte mate juist een toevoeging is, al wordt het vaak als technische fout gezien. Of neem de 1990 Château Montrose, een veel bediscussieerde wijn die ietwat geïnfecteerd was door Brett, maar wel 100 punten van Robert Parker kreeg. En dan hebben we het niet eens over alle natuurlijk gemaakte wijnen zonder toegevoegde sulfiet die soms naar azijn of dode muis kunnen proeven, maar gretig aftrek vinden. Persoonlijk raad ik dat soort wijnen af, want te veel of te grove fouten, maar om nou te zeggen dat iemand anders iets niet lekker mag vinden zou absurd zijn. 

    In een spaarzame filosofieles leerde ik ooit dat mensen, experts en amateurs gelijk, het vaker eens zijn over iets onmeetbaars zoals schoonheid dan over wetenschappelijke formules. Zijn mensen het dan ook vaker eens over wat lekkere wijn is dan wat technisch goede of slechte wijn is? Ja, er zijn technische aspecten waarop ik een wijn zou afkeuren. Complete oxidatie, kurkinfectie, azijnsteek, heftige geuren en smaken die het drinkplezier zeker voor mij, maar ook voor anderen (lijkt mij) bederven. Dan heb je het dus over fouten in wijn, maar niet over goed of slecht. Is er dan wel iets als slechte wijn? Of juist hele goede?

    Als het op wijn aankomt heb ik de waarheid niet in pacht. Op andere dingen ook niet trouwens. Los van het moment van drinken, de omgeving, het eten, glaswerk, de temperatuur die de beleving beïnvloedt komt de waardering van wijn aan op persoonlijke smaak. Meneer H heeft zijn smaak en ik de mijne. Gelukkig komen die veel overeen, dus kan ik hem af en toe een tip geven en luister ik naar die van hem. Dat geldt voor de lezers van De Grote Hamersma precies zo. Je leest, omdat je de teksten interessant of leuk vindt, maar vooral omdat je je kunt herkennen in de smaak van degene die het schrijft. Wat heeft het anders voor zin naar de winkel te gaan voor de fles die geadviseerd wordt? De kans dat je die lekker vindt zou nihil zijn. 

Goede of slechte wijn, als het al te meten is, is het van ondergeschikt belang. Het gaat om persoonlijke smaak, wat je wel of niet lekker vindt. Als dat betekent dat er zo nu en dan een foutje in de wijn zit wat iemand anders misschien slecht zou vinden, wat maakt het uit? In De Grote Hamersma staan genoeg wijnen die een ander niet dezelfde waarde zou toedichten en dat is prima. Een 9 is geen absolute 9, het is de waardering die het DGH team eraan toekent. Het is fijn als de lezer dat cijfer ook als zodanig ervaart en er iets aan heeft. Zo niet, heb je in ieder geval een leuk verhaal erbij. Of is het een goed verhaal?

Job Seuren