Schijnt van een eigenaar te zijn die iets met boten en varen heeft. Fram. Is de naam van zijn boot waar hij elf jaar aan boord heeft doorgebracht. Drie zelfverklaarde heroïsche reizen gemaakt. En zowel de Noord- als de Zuidpool aangedaan. Om vervolgens met het vasteland onder de voeten wijn te gaan maken. Had-ie wat mij betreft eerder kunnen doen.

Persoonlijk heb ik niet zo veel met zeilen en bootjes. Ooit had ik een buitenhuisje op Loosdrecht. Bij de koop waren twee boten inbegrepen: een motorvletje plus een zeilboot. Omdat ik getikt werd van het getik van de lijnen tegen de aluminium mast, heb ik die laatste geruild tegen ‘een goeie fles wijn’. Die na opening kurk bleek te hebben. Enfin, ziehier. Ondergetekende en de nautische wereld: het is geen gelukkige combinatie. En dat met een vader die voor zijn beroep marinier was. Hij zal foeteren vanaf zijn wolk. Dat doet me herinneren: ik moet zijn as nog steeds uitstrooien. Ja, natuurlijk, op het water. Hij was ook een fanatiek visser. Komt goed.

Terug naar die wijn. Bootmannetje of niet, de man van Fram heeft erg smakelijke cinsault gemaakt, eentje van stokken uit de oudste wijngaard op Skurfberg. Cinsault. Toch vaak een druif die tijdens het wijnmaakproces averij oploopt. Veelal blendkandidaat of aangewezen als leverancier van stuurloze rosé. Maar hier is kordaat solo-rood ontstaan. Frambozen vooruit, kersenkracht 14, aardbeien koude grond in zicht, cranberry's ahoi! Aanmeren aan bolders van roestvrij staal: geen eikenhout in de buurt geweest. Specerijen in het vooronder en een frisse wind in de zeilen.

Laten we koers zetten richting Citrusdal Mountain.