In de ruime achtertuin van Venetië maken ze vrolijk rood. Licht rood, zwierig rood, rood zonder zorgen. Rood waar je niet moeilijk over moet doen, en ook niet moeilijk mee moet doen. Niet proberen ‘m op te krikken richting serieuze wijn. In alle eenvoud is hij op z’n best.

Tenminste, als hij goed gemaakt is. En dat doen ze hier. Lichtrode wijn die je uit de feestelijk rinkelende ijsblokjes in de koeler pakt (ja, koel drinken!), inschenkt, en geniet. Doorzichtig rood van kleur, licht van geur, vrolijk van smaak, vol levenslust.

Ook dit jaar weer een sterwijn omdat hij goed in z’n soort is en dat ook nog voor een weggeefprijs (en zien we nou goed dat ie ook nog vijf dubbeltjes voordeliger geworden dan de vorige oogst?), en ook omdat er zo naast onbetaalbare bourgognes zo weinig vrolijk licht rood is in de wijnwereld.