Van deze importeur proefde ik er al eens een van Blasio. Nu heeft ie 'm in de cantine gehaald. Cannonau, het alias waar grenache zich van bedient op Sardinië, leidt tot een opeenstapeling aan geuren en smaken, soms direct, dan weer wegzwevend. Ondanks de ‘veelheid’ toch uiterst transparant en zelfs dorstlessend. Pruimen, wat zure kersen, het parfum van cacao, een zweem leer, exotische specerijen. Mooi alternatief voor die eeuwige nero d'avola in een dan ook meteen veel betere pizzeria.