We zijn hier in Tirol, dus alles gaat tweetalig. Ook de druif. Wijn van druif vernatsch. Nee, schiava.

Maakt niet uit. Het is hetzelfde. Vernatsch komt van een Latijns woord dat ‘inheems’ betekent. En uiteindelijk komt na wat taalkundige en druiftechnische omwegen schiava daar ook op neer, dus eigenlijk is het dus heel eenvoudig: dit is een wijn van inheemse druiven.

Heel veel druiven heetten in voeger tijden vernatsch of iets dergelijks. "Wat voor druif dat is? Nou gewoon, een druif van hiero."

Ondertussen heeft de druif die nu officieel vernatsch/schiava heet een fijne landelijke, aardse geur en smaak van rood fruit en herfstbladeren. Is licht, met sierlijke zuren, maar is geenszins oppervlakkig. Zoiets als bourgogne: heel gezellig, en toch ook veel om over na te denken tijdens de lange, plezierige afdronk.