La Horra. Mooi plekje binnen het sowieso al geliefde Ribera del Duero: 900 meter hoogte, zuidelijke expositie. Levert een toonbeeld van beschaving op. Waar veel ribera’s nog weleens willen gaan patsen, gaan rondscheuren op grote motoren met de uitlaat eraf, dikke horloges om en pas op latere leeftijd gezette tatoeages, bleek deze gelaagd en geslaagd.

Weldadige, sappige stijl. Mooie zuren, aardse tonen, rijpe donkere vruchten: zwarte kersen, zwarte bessen, bramen. Zo ook paddenstoelen, truffelsnipper, een warme herfstdag. Trakteert bovendien op gewelde pruimen, zoete laurierdrop en presenteert een ingetogen kracht. Links en rechts lummelende rijpe tannines die nog wat blijven rondhangen.

Geen haast, geen haast.