Hoe had je je wijn gehad willen hebben? Op de moderne Europese manier van vinifiëren? Of op de eeuwenoude Georgische methode, waarbij de wijn heeft gerijpt op qvevri, amfora-vormige kleien vaten die niet zelden onder de grond worden ingegraven? Die laatste maar eens proberen. Inmiddels ben je ook de enige niet meer overigens. Amforawijn is een soort toverwoord geworden: menig natuurwijnbar draait er zijn exploitatie op.

Waarschijnlijk zal het je niet verbazen dat deze wijze van wijn maken ook in Oekraine is omarmd. Shoba heeft van die kruiken over de Zwarte Zee laten komen en er een kelder mee aangelegd. Daarin mochten merlot en saperavi tot wijn worden. Die laatste druif is een oostblok-local uit de familie van teinturiers, druiven waarvan niet alleen de schil een rode kleur bevat maar ook het vruchtvlees. Kortom het zal je niet verbazen dat wie hier te maken met roder dan rood.

Ook in de mond trouwens. Volle mand donkere, rijpe kersen, dikke en toch gezonde bramen, rode bessen en hun zuren, rood fluwelen tannines bovendien, zacht, behaaglijk richting een gevulde en gulle afdronk manoeuvrerend.