Pinot blanc, staat er op het etiket, en dat roept bij menigeen visioenen van al te mollige, vaak zelfs lafzoete elzassers van die druif.

Markus had pinot blanc beter de Duitse naam kunnen geven: weissburgunder. Dan spoeden de gedachten van de bijdetijdse wijnliefhebber zich juichend richting fijne herinneringen aan ranke fruitige wijnen. De rondeur van chardonnay, de sierlijke ranke zuren van de beste Duitse wijnen. 

Pinot blanc is naaste familie van chardonnay, en in dit geval net zo vriendelijk fruitig gebouwd. Zelden stijgt pinot blanc tot de hoogten die chardonnay in de vorm van witte bourgogne kan bereiken, maar deze weissburgunder laat wel veel andere chardonnays ver achter zich. Een en al finesse onder de gemoedelijke geuren van bloemenweide. Zacht en romig, een vlucht hazelnoten passeert de smaakpapillen en de zuren trippelen dit jaar monter met ze in de maat.