Drink je Edi Simčič, dan drink je Sloveens. Het land dat zich in 1991 probleemloos afscheidde van Joegoslavië, grenst aan Italië, Oostenrijk, Hongarije en Kroatië. De stijl van de wijnen is een soort mix van wat je uit de buurlanden mag verwachten. 

Triton is een blend van chardonnay en sauvignon blanc. Nou gaat daar nog geen Sloveens belletje van rinkelen. Maar als je bedenkt dat Edi Simčič op een kilometer afstand van de grens met Italië ligt, en dat deze druiven in Friuli inmiddels worden gezien als inheemse rassen, dan begrijp je de keuze. 

We praten over de streek Goriška Brda. Kort door de bocht: Sloveens Friuli. Laat ze het daar maar niet horen. De huidige landsgrens is in de Eerste Wereldoorlog zwaar bevochten, getuige het nabijgelegen oorlogsmonument, dat je dan weer vindt in het Italiaanse gedeelte. 

De wijn is zeer geconcentreerd en wordt opgevoed op eikenhouten vaten. Hij wordt hierdoor een beetje zwaar op de hand. Wit voor bij hoofdgerechten zullen we maar zeggen. Zondoorstoofd met abrikozenconfiture, marsepein en vanillestokjes. Hard werken.

De naam van de producent geeft mij een Tatjana-associatie, die wonderbaarlijk past bij de wijn. Vol, aanwezig en geliefd door Johnnie, maar wordt stiekem ook gewaardeerd door buurman Neuteboom. Nu al een klassieker...