Van oude stokken. Alte Reben. Opvallend: in het van regeltjes aan elkaar hangende Duitsland is nou toevallig weer geen decreet te vinden waarin staat hoe oud zulke oude stokken dan tenminste echt moeten zijn. Enfin, deze zijn van een producent die louter uitstekende wijngaarden bezit. En volgens de meegestuurde bescheiden in dit geval van stokken die tussen de 80 en 100 jaar op de teller hebben staan. Is dat oud? Ja, dat is oud.

Het levert in ieder geval een riesling op zoals riesling bedoeld is. Dat karakteristieke kerosinevleugje. In de mond bijna kalkig aandoend. Tropische tonen, partje rode grapefruit, het zoet van peer, mandarijn en perzik, een bittertje. Verse walnoot. Voorzichtig in de zuren. Subtieler en geraffineerder dan de 2019 die we vorig jaar toetsten. En ondanks de leeftijd van de stokken springlevend.