U weet, een dier op het etiket, dat trekt kopers, maar hier siert het dier die driekwartliter niet zomaar. Het schaap heeft een reden. Flaxbourne was in de 19e eeuw de schapenhoofdstad, het wollig centrum, van Nieuw-Zeeland. Er werden toen geen vergiste druiven de wereld ingestuurd, maar tot Merinowol geschoren schapen.

Een toepasselijke opvolger deze wijn, want hij is voorjaarsfris genoeg. Grasgroene sauvignon geurend naar dauw op de velden, naar ochtendwandelingen met de rijp onder je voeten. Maar ook naar de mooie lentedag die komen gaat. Knisperend strakdroog, maar er is ook veel fruit. Vorig oogstjaar zelfs wat tropisch fruit, maar zo warmbloedig is deze niet. Druiven, kruisbessen, limoenen, plus een partje grapefruit met z’n opgewekte bitter. En alsof dat al niet verkoelend genoeg is: ook nog een takje munt.

We kennen deze wijn al vele oogsten, altijd een plezier, maar dit jaar extra in vorm, waardoor hij, mede dankzij zijn warme, invoelende prijs, een ster verdient.