Om ondoorgrondelijke reden nooit zo bekend geworden als die andere Loire-appellations, Sancerre of Pouilly-Fumé. Er wordt wel boosaardig gemompeld dat sancerre en pouilly slechts zo beroemd zijn geworden doordat ook Engelsen het makkelijk kunnen uitspreken, maar menetou-salon rolt toch ook zonder problemen over een buitenlandse tong.

Deze in ieder geval letterlijk: een karaktervolle sauvignon, met z’n kenmerkende voorjaarsfrisse geur van pasgemaaid gras, witte bloesem dit jaar, frivool glinsterend met wat dauw, strak in de zuren en toch gul van smaak.

Daaronder die stevige bodem van kalk en krijt, die je slechts vindt in de ware loiresauvignons, een ondergrond die de wijn diepte en karakter geeft. En ‘m op dezelfde hoogte zet als sancerre en pouilly. Sterker nog, uit dit oogstjaar (dat toch als zo fijn bekend staat) proefden we er wel die minder waren dan deze.