Eerste reactie bij het proefpanel van De Grote Hamersma: 'Gut, zou een hoge bourgogne kunnen zijn.'

Tweede reactie: 'Voor dit geld is de kwaliteit vaak minder.'

Wat die eerste betreft: Dat is niet vreemd gezien de band met Bourgogne via mede eigenaar Charles-Louis de Noüe, voorheen werkzaam bij Domaine Leflaive en inderdaad familie van. Kortom, die wil niks te maken hebben met mainstream chardonnay. Is dit ook verre van.

Afkomstig van 3 hectare met 30 jaar oude stokken. Biodynamisch behandeld, eigen gisten, nauwelijks sulfiet en luxe opgevoed: Frans eiken, het zal je niet verbazen.

Resultaat: prachtwit. Laten we maar in de bourgognehoek blijven: een meursault-overpeinzing. Superieur romig zonder associaties aan Nieuwe Wereld-obesitas, een euvel waaraan veel chardonnays uit vooral de moderne wijnwingewesten lijden.

Een schuchter de hoed opzettende paddenstoel, mooi uitwaaierend zonder zijn focus te verliezen. zacht exotisch, niet zoete appeltaart, gemberroom, rokerigheid, subtiele notigheid, iets foelie en fascinerende zuren om de smaakpapillen alert te houden.

Wat die tweede reactie betreft: 'Wat een wijn voor dit geld.'