Champagne rosé wil weleens wee en behaagziek overkomen. Zoet en tuttig. Te oude vrouw met roze strikjes in het haar. Een chihuahua nooit ver weg. Of nog erger: twee. Tevens van strikjes voorzien, dat spreekt. De Baron houdt daar niet van. Klasse. Jachthonden. Tailormade. En botoxvrij. Hij verbaast zich over de permanent verbaasde blik van een Ronald de Boer bijvoorbeeld. ‘En dat was vroeger altijd zo’n pure, gewone jongen.’ Dan fronst hij. Als Frank. Oprecht en puur. Kwaliteit. Uit de tijd dat Ajax nog Ajax was. En de champagne rijkelijk vloeide vanwege een zoveelste kampioenschap voor rood en wit. Rosé champagne lag toen voor de hand. Rood en wit. De enige rosé die gemaakt mag worden door die twee wijnen met elkaar te mengen. De Baron nipt en geniet. Fraaie, droge stijl. Lichte kruidigheid. Het rode fruit, fris en vlezig. De mousse mooi. De afdronk geduldig. Toch een frons. Vanwege een fles die eerder leeg is dan voorzien.