Vorig jaar had Louis wat te vieren: in 1978 begon hij met een hectaretje. Maar dan blijkt dat je vanuit het spreekwoordelijke hoekje van de kamer de hele wereld kunt veroveren. Inmiddels is het domein dertig hectare verder. Vier daarvan zijn beplant met viognier, het meest felbegeerde wit uit het noorden van de regio. En getuige het feit dat niet minder dan vijftig restaurants met een Michelinster ’m op de kaart hebben, kun je je afvragen of de liefhebbers elders niet op een droogje staan. Enfin, laat het feest ook hier beginnen. Viognier zoals-ie in Condrieu bedoeld is. Transparante perzik. Filigrein van abrikoos. Muskaat houdt de maat op de achterhand. Een zwier vanille dankzij een discrete houtopvoeding. Het zoet-pittige van stemgember. May I have your votes please? Welzeker. Er gaan zelfs stemmen op dat dit een van de betere condrieus is voor dit geld.