De ‘gewone’ weissburgunder al zo ongewoon fijn. Dit is de tussenclassificering. St. Michael-Eppan heeft ook nog een superpremium in petto, de Sanct Valentin, eveneens de bergwandeling waard. Wat hebben we hier? Cool, calm & collected en hedendaags zonder zijn authenticiteit geweld aan te doen, noteerden we bij de 2016. Ingetogen peer, een beet in koel appelgebak met iets vanille, het mollig-frisse van crème fraîche, het zoet-bittere van tarte tatin van witlof, flinterfluisterende zuren. 2017: lastiger jaar. Regen. Maar St. Michael had een beschermengeltje. Prachtige vulling, rokerigheid, koel en compact fruit, fijne bitters, enorme diepgang.