Jaartalloze rosato uit de stallen van Tenuta Anfosso. Lees eerst even de proefnotities bij de rode versies. Dan weet je dat je geen aardbeien-frambozen-kersensnoepjes krijgt die veertien dagen hebben liggen weken in een mengsel van goedkope limonadesiroop met Lange Jan en Fruittella.

Ziehier een vino rosato met een abseilbrevet, het diploma volleerd stuntman en haar op zijn tanden. Manmoedige rosé kortom. Nadrukkelijker, gespierder en gevulder dan menig benchmark uit de Bandol. Uiteindelijk ook een toonbeeld van beschaving.

De geur: suède ingewreven met tijm en rozemarijn (vlekt niet). Rozenblaadjes in olijfolie. Verse marmelade. Een sinaasappelkistje in de late zon. Oranjebloesemthee en een fijne rokerigheid. En in dat laatste geval heb ik het niet over zo’n Rituals-stokje dat in een Blokker-Boeddhabeeld staat te wasemen. Apart? Apart. Onalledaags? Dat kun je wel zeggen.

Aanrader? Voor de thrillseekers. Voor de anderen klinkt er ‘ciao ciao’.