Hoelang ken ik de wijnen van Ziereisen nu al? Even gevraagd aan de alwetende database van De Grote Hamersma. Sinds de oogst 2007. Destijds was de eerste kennismaking chardonnay en zelfs deze vrij onverwachte druif voor Duitsland nam mij meteen voor het Weingut in. Ook al omdat het domein er eentje bleek uit de categorie kont-tegen-de-krib. Werd door de Duitse wijneditie van de Gault-Millau ‘Entdeckung des Jahres 2007’ genoemd. Wenste ondanks die loftuitingen niet in de pas te lopen bij de Amtliche Prüfstelle. Die noemde de wijnen van Ziereisen atypisch. Omdat ze ‘spontanvergoren’ zijn, heel lang contact hebben met de zogenaamde ‘Feinhefe’ en geen filtratie of klaring ondergaan. En daarom zijn ze ook asociaal lekker. En daar gaat het volgens Hanspeter Ziereisen ook om. ‘Mag ik mijn wijnen geen Qualitätswein noemen? Dan zet ik toch Badischer Landwein op het etiket.’ Net zoals veel buitensporig getalenteerde Franse kwaliteitswijnmakers die niet in de pas willen lopen met de officiële instanties de geuzennaam Vin de France gebruiken. Liefhebbers kunnen volgens hem – en zijn importeur – zelf wel bepalen of ze kwaliteit in het glas hebben. Enfin. Uit zijn line-up had ik nog niet zijn syrah geproefd. Inderdaad, ook niet bepaald een druif die je verwacht in Baden. Maar maak met Ziereisen gewoon die reis langs zijn wijngaardje Gestad. En gun jezelf het doorkijkje richting de noordelijke Rhône, ruik in de verte stallen met kerngezond vee, de vochtige aarde na een buitje op een warme dag en zoek de schaduw met het koele donkere fruit, het notenknappertje en het kraakje zwarte peper. Baden in syrah…