Super Tuscan. Inflatoire term. Vrijbrief om internationale druiven te mengen met Italië-eigen materiaal. Hele hoop bepaald niet zo supere Super Tuscans geproefd. En dan nu een witte: pinot bianco met chardonnay. Ik betrapte mijzelf op een aanzet tot schouderophalen, gevolgd door de gedachte ‘gooi maar in mijn pet’, afgetopt met de mededeling ‘het zal wel’. Ook de eikendreiging die de producent mij in het vooruitzicht stelde (‘vergisting en malo in barriques en een jaartje lagering op nieuw Frans eiken’) deden mij de haren te berge rijzen. En na proeven gingen de haartjes inderdaad omhoog: als onderdeel van het kippenvel. Verschrikkelijk mooie, weloverwogen, uitgebalanceerde, nergens bedachte of geconstrueerde bianco. De rijkdom van à point rijp fruit. Geroosterde nootjes uit een exclusieve notenbar. De ultieme expressie van truffel in het seizoen. De snufjes kruiderij. En die viriele zuren. Associaties met hoog, heel hoog wit dienen zich aan. En dan krijg ik toch altijd de neiging om de vergelijking met Bourgogne te maken. En daar dan ook de top van. Bâtard-Montrachet. Batàr-Montrachet.