Een feestje. Een Chileens feestje. Tot vorig jaar kregen we driemaal op rij voor DGH de 2013 opgestuurd. Uit de kleine Las Petras-wijngaard die het grote Concha y Toro sinds 1999 in Casablanca Valley heeft. Limited Edition dan ook. Had Appie er te veel van ingekocht? Te kostbaar voor de gemiddelde supermarktwijnkoper? Aan de kwaliteit lag het toen ook al niet in ieder geval. ‘Volop geur- en smaakwendingen, afdronklengtes en neigingen tot nog eens inschenken. Met name bij liefhebbers van de meursault-achtigen op deze wereld,’ noteerde ik over die oogst. En opeens was daar de 2016. Dat jaar was in Chili wat aan de koele kant voor bordeauxdruiven. Maar voor chardonnay was het in het algemeen uitstekend. En die van Las Petras in het bijzonder. Luxe, met dikke room, fijne roosterinvloeden, witte chocola, truffeltraktaties, licht exotisch fruit en een prachtige zuurbalans. Het wijn drinkend publiek is wakker geworden blijkbaar, want de Amelia 2018 staat hier voor me. Kwieker nog dan de 2016, heerlijk kruidig en koket. Met de wilde frisheid van limoenen, in een houten kratje tot ons gebracht.