First things first. Of moet ik zeggen: Fürst things first. Sektmaker Niko Brandner stopte met bankieren, want wilde wijn maken. Binnen mogen kijken bij Fürst, meervoudig bejubeld in De Grote Hamersma. Laagste cijfer een 9. Hoogste een 10-. Hoger dan dat is nog niet gescoord. En al maakt Fürst geen Sekts Brandner heeft daar goed opgelet.

Heeft geresulteerd in een formidabele dosage zéro, de stijl mousserend waar ik toch al zo dol op ben. De gistzucht die voorafgaat aan het gejuich om het onverbiddelijk droge. Het mespuntje manzanilla. Het zinderend strakke. De kristalheldere verhaallijn. De 2015 oogst werd bij het Wijnconcours Duitsland 2020 van Perswijn gekozen tot beste Sekt. En toen moest 2016 nog komen...

En kijk aan, daar is ie dan. Deels op roestvrij staal opgevoed (40 procent), deels op Frans eiken. Geen zwavel. Geen suiker. Eigen gisten. Van een onverbiddelijke precisie