Wit uit Swartland. En ook dit jaar weer buitengewoon geslaagd. Van een druif die een thuiswedstrijd speelt in Zuid-Afrika. Op beton en groot hout gelagerd. Gemaakt door een familie die dat al drie generaties doet. Stevige body. Perencompliment. Suikermeloen zonder zoet te zijn. Perzik, gele pruim en bijzonder goede zin. Mooie wijn. Beter dan de 2017-oogst. Iets meer intrige, iets meer spanning, klein rookgordijntje? Zouden ze er stiekem soms wat sémillon in hebben gedaan? Pluspunt: euro voordeliger geworden.