Vaak zijn barolo’s in de mediumprijsrange van die hielenlikkers, allemansvrienden en meelopers. ‘Nee, laten we nou niet de ware aard van de nebbiolo aan al die lieve mensen presenteren. Laten we ’m zoeter maken, zachter, ontwarsen en ’m volledig opschuren tot-ie glimt en glanst, opzit en pootjes geeft.’ Karaktermoord, want zo is rechtgeaarde barolo helemaal niet.
Vandaar dat we zo verbaasd waren dat deze onaangepast gromt, zich in duister hult, geen crowd-pleasende slappe handjes geeft. Er is mokka op een ruw leren zwarte bank, met als plaid een paardendeken (recent gebruikt). Bramenstruiken langs een net geteerde B-weg. Een napuffende rookoven. Het laatste slokje espresso met een korreltje zoet. Tannines als machines. 2016: heel erg goed jaar overigens.